نکاتی پیرامون شکایت نامه آقای رضا پهلوی در حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی

در روزهای اخیر شاهد شکل گیری حرکتی مثبت در جهت حمایت از حقوق زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران هستیم که به همت آقای رضا پهلوی آغاز گردیده است و آن تدوین یک شکایت نامه جامع حقوقی علیه رژیم جمهوری اسلامی و شخص ولی فقیه، سید علی خامنه ای، بدلیل نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب فعالان سیاسی و عقیدتی است. حرکتی که خوشبختانه در سطح سایت ها و وبلاگ ها با استقبال مطلوبی نیز مواجه گردیده و نویدبخش همبستگی و انسجام بیشتر در مبارزات آتی اپوزیسیون است. با توجه به آنکه آقای رضا پهلوی در نامه مذکور از تمامی هم میهنان خواسته است تا پیشنهادات و دیدگاه های خود را در راستای تدوین هر چه بهتر و جامع تر این شکایت نامه ارائه دهند، نکات زیر پیشنهاد می گردد:

·         همان طور كه مي دانيم در حال حاضر ايران از نظر تعداد اعدام ها در جهان پس از كشور چين رتبه دوم را دارا مي باشد (و از نظر جمعيت رتبه اول) و در ساليان اخير بارها شاهد اعدام زندانيان سياسي و عقيدتي در زندان ها بوده ايم. بد نيست در يكي از بندهاي اين شكايت نامه اشاره كوتاهي به روند فزاينده اعدام ها در ايران شود و تعدادي از نمونه هاي تأسف برانگيز اجراي حكم اعدام زندانيان سياسي و عقيدتي ذكر گردد. با توجه به آنكه رژيم بارها و بارها از اين ترفند (صدور حكم اعدام) براي تحميل فشارهاي روحي و رواني بر زندانيان سياسي و در هم شكستن مقاومت آنها استفاده كرده است و يكي از آخرين موارد آن نيز صدور حكم اعدام براي كشيش يوسف ندرخاني بود.

·         در بند 3 اشاره درست و بجايي به وضعيت فعالان حقوق بشر و وكلاي شجاعي شده است كه در خط مقدم دفاع از حقوق هم ميهنان زنداني مان، خود مصائب زندان و شكنجه را به جان خريده اند و تحت شديدترين فشارهاي روحي و جسمي در زندان هاي جمهوري اسلامي بسر مي برند. در ميان نام هايي كه اشاره شده، نام شيوا نظرآهاري را خالي مي بينم. با توجه به گستردگي فعاليت هاي او در زمينه هاي حقوق بشري، دفاع از حقوق كودكان، دفاع از حقوق دانشجويان محروم از تحصيل و... شايسته است كه نام او نيز در اين ليست آورده شود. هر چند نام فعالان مدني و وكلاي زنداني به همين چند مورد ختم نمي گردد.

·         در همه جاي دنيا، هنر و هنرمند از ارج و منزلت والايي برخوردار است و هنرمندان همواره مورد احترام و توجه جامعه هستند. به همين دليل است كه اعمال فشار و محدوديت بر يك كارگردان سينما يا يك شاعر يا آهنگساز، انعكاس نامطلوبي در افكار عمومي به جاي خواهد گذاشت. پيشنهاد مي شود يك بند از اين شكايت نامه به وضعيت اسف بار هنر و هنرمندان در ايران اختصاص يابد و از هنرمندان زنداني نظير جعفر پناهي، محمد رسول اف،‌ رامين پرچمي، مرضيه وفامهر، آريا آرام نژاد و بسياري ديگر كه در طول دو سال گذشته به تناوب روانه زندان شده اند و برخي از آنان همچنان در زندان بسر مي برند، ياد شود.

·         در بند 6 نامه که به تبعیض های جنسیتی، قومی و دینی اشاره می شود، جهت اجتناب از کلی گویی، می توان اشاره مختصری - در حد یک یا دو خط - به نمونه هایی از این تبعیض های آشکار و خشونت آمیز نظیر تخریب مساجد اهل تسنن، سرکوب و کشتار هم میهنان کُرد، سرکوب دراویش گنابادی و... داشت.

·         بند 7 و 8 اين شكايت نامه در حقيقت می بایست هدف تهیه این نامه را بطور واضح و شفاف بیان کند. این که تنظیم کنندگان این نامه دقیقاً خواستار چه اقدامی از سوی مراجع بین المللی هستند و چه انتظاری از دولت های غربی دارند؟ قرار است سازمان ملل یا دولتمردان جهان چه حرکتی در جهت حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران انجام دهند؟ عباراتی چون "اقدامات موثر و ضروری با استفاده از اهرم های اجرایی بین المللی" و "واکنش مناسب جامعه بین الملل" به اندازه کافی شفاف و گویا نیست. به اعتقاد نگارنده، نیاز است که خواست های ما از تنظیم این نامه و آنچه که از جامعه بین الملل جهت حمایت از حقوق هم میهنان مان انتظار می رود، با شفافیت و جزئیات بیشتری بیان گردد. مثلاً تقاضای قطع روابط دیپلماتیک با رژیم اسلامی و فراخواندن سفرا و نمایندگان دولت های غربی از ایران، می تواند یک پیام روشن برای مخاطبان این نامه باشد و راه های عملی جهت کمک به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران و کاهش فشارها و سرکوب های موجود بر فعالان و زندانیان سیاسی را پیش روی دولت های غربی و مجامع بین المللی قرار دهد.

با سپاس

پاینده ایران

بزرگمهر

9 آبان ماه 1390