۱۳۹۰ دی ۲۹, پنجشنبه

از جایزه گلدن گلوب تا برهنگی گلشیفته: سینمای ایران حصارها را می شکند














در این هفته هنرمندان سینمای ایران دو بار خبرساز شدند. بار اول با ربودن جایزه بهترین فیلم خارجی جشنواره گلدن گلوب و بار دوم با انتشار تصویر برهنه یکی از مشهورترین و محبوب‌ترین بازیگران سالیان اخیر سینمای ایران، گلشیفته فراهانی.

بی تردید دریافت جایزه گلدن گلوب دستاورد بزرگی برای سینمای ایران است. این موفقیت تنها به اصغر فرهادی و عوامل فیلم "جدایی نادر از سیمین" محدود نمی شود، بلکه متعلق به تمام کسانی است که از نخستین روز ورود سینما به ایران تاکنون، با عشق به هنر هفتم گام نهادند و برای آن زحمت کشیدند. همه کسانی که به نوعی زندگی خود را برای سینما گذاشتند، از آنانی که جلوی دوربین آمدند تا کسانی که پشت صحنه (و حتی پشت آپارات یا پشت گیشه) موی سپید کردند.














در مورد حرکت گلشیفته هم در این دو سه روز آن قدر گفته اند و نوشته اند که دیگر هر چه بگویم و از هر دری که وارد شوم، تنها تکرار مکررات کرده ام، اما به اعتقاد من حرکت گلشیفته به هر دلیلی که انجام گرفته باشد، یک پیامد مثبت دارد و آن هم شکستن تابوها و حصارهای تنفرانگیزی است که رژیم اسلامی در طول سی و اندی سال اخیر به هنرمندان سرزمین مان تحمیل کرده است. حرکت شجاعانه گلشیفته ضربه مهلکی بود بر پیکر دکانداران دین و مزورانی که هنوز هم در اعماق ذهن شان بوی مشمئزکننده تعصب و تحجر به مشام می رسد. و چه زیبا نوشت آن دوست فرهیخته ای که: 

"عکس نیمه برهنه‌، مغزهای تهی را چه خوب بی‌ حجاب کرد"



پ.ن: ای کاش دوستان اصلاح طلب که برای ناسزاگویی های چند بی خرد به خانم مسیح علی نژاد جامه می دریدند، در برابر فحاشی های زشت و رکیکی که این روزها علیه خانم گلشیفته فراهانی می شود هم موضع گیری کنند. مگر این دوستان ادعا نمی کنند که متحول شده اند و اکنون به آزادی و دموکراسی باور دارند؟ نکند آزادی و دموکراسی فقط برای خودی هاست؟!!


۱ نظر:

  1. خیلی ها در حال حاضر برای مجاهدین خلق دل می سوزونند و اونا رو سردمدار مبارزه با جمهوری اسلامی میدونن اما تامل در عملکرد این گروه نشان خواهد داد که بزرگترین خدمت رو این گروه با اتخاذ مبارزه مسلحانه به جمهوری اسلامی کردند. یعنی دست به خشونت زدند و با این خشونت به حکومت مجوز دادند که با خشونت بیشتری با مخالفین خودش برخورد کنه. مثلا در اعدام های سال 67 نه تنها مجاهدین که بسیاری از توده ای ها هم در زندانها اعدام شدند و این نتیجه ی یک مبارزه ی توام با افراط بود. حالا حرکت گلشیفته هم به مثابه ی همین مبارزه ی توام با افراطه و نتیجه ی کاملا عکس میده. یعنی به حکومت مجوز خواهد داد که با هنرمندان و بخصوص اهالی سینما با شدت بیشتری برخورد کنه. اینکه صحبت از آزادی میکنی باید در مورد تاریخ اون در ایران و پیشینه ی اون کاملا آشنا باشی. میرزا ملکم خان در عهد مشروطه پدر رفرم ایران به حساب میاد و یک سری بندها برای گسترش اصلاحات در ایران مشخص میکنه که تا اصلاحات در ایران با توجه به مذهبی بودن جامعه ی ایران بهتر پیش بره. یکی از مهمترین بندهای اون اینه که اصلاحات وقتی در ایران نتیجه میده که از دریچه ی مذهب به مردم فهمونده و منتقل بشه و تاریخ صدسال اخیر ایران یا شاید 200 سال گذشته نشون داده اصلاحات وقتی در ایران نتیجه داده که همگام و در هماهنگی با علمای مذهبی پیش رفته و حتی در زمان محمدرضا شاه هم اون تا سال 40 سعی میکرد که این هماهنگی رو با آیت ا... بروجردی حفظ کنه. بنابراین این حرکات افراطی نه تنها به دموکراسی در ایران کمکی نکرده که نقش یک عامل و بهانه ی سرکوبی بالاتر و بیشتر رو به حکومت داده. ما فعلا چاره ای جز مبارزه ی آرام و توام با صبر رو نداریم و بهترین را هم همینه.

    پاسخحذف