در
خبرها خواندیم که پاسپورت خانم پرستو فروهر به هنگام ورود به فرودگاه تهران توسط
ماموران امنیتی توقیف گردیده است. ایشان در روز 27 آبان ماه جهت شرکت در مراسم
سالگرد قتل داریوش و پروانه فروهر به ایران سفر کرده بودند. تقریبا چند سالی هست
که در اواخر آبان ماه، شاهد بازگشت خانم فروهر به ایران و تکرار سناریوی بازجویی
یا توقیف گذرنامه ایشان هستیم. و هر سال هم مراسم سالگرد قتل پدر و مادر گرامی
ایشان به دلیل فشارهای مقامات امنیتی جمهوری اسلامی لغو می گردد و خانم فروهر چند
روز بعد مجددا به محل سکونت شان در آلمان باز می گردند. نتیجه این پروسه چند روزه
شاید به زعم ایشان مطرح شدن نام پدر و مادرشان - و شاید هم مطرح شدن نام خودشان ! -
باشد و بس. وگرنه از این رفتن و آمدن نه تنها سودی عاید کسی نمی گردد که هيج، بلکه
ضررهایی هم متوجه فعالان مدنی و حقوق بشری مي‌شود. همان طور که چند سال پیش چند
تن از فعالان سیاسی و مدنی به جرم شرکت در مراسمِ – از پیش لغو شده ! - سالگرد قتل
فروهرها احضار، بازجویی یا بازداشت شدند.
حال
چند سؤال از خانم پرستو فروهر می پرسیم و امیدوارم پاسخی منطقی نیز از سوی ایشان
دریافت نماییم:
1- اگر
قصد شما به گفته خودتان دفاع از حق یادآوری خاطره پدر و مادرتان است، آیا راههای
دیگری جز این رویه تکراری که در چند سال اخیر پیشه کرده اید وجود ندارد؟ راههایی
که برای همه خوشایندتر و باورپذیرتر باشد؟ و اصلا چرا شما فقط در همین 4، 5 روز به
یاد یادآوری خاطره پدر و مادر گرامی تان می افتید و اساسا در سیصد و شصت روز دیگر
سال کجا هستید و چه می کنید؟
2-
اگر هدف شما دفاع از حق جانباختگان و آزادیخواهان میهن است، چرا فقط داریوش و
پروانه فروهر؟
آیا
بهتر نبود شما هم مانند عزیزانی چون خواهران برومند (لادن و رویا) که پدر گرامی خود
زنده یاد عبدالرحمن برومند را در راه دفاع از آزادی مردم ایران از دست دادند، کمی
همت به خرج داده و اقدام به تأسیس بنیاد یا سازمانی در دفاع از آزادی و دموکراسی و
حقوق بشر در ایران می نمودید و دایره فکر خویش را وسعت بخشیده و به دفاع از حقوق
همه هم میهنان تان می پرداختید؟
3- چرا
زمانی که در آذربایجان زمین لرزه می آید، ستار بهشتی در زندان زیر شکنجه جان می
بازد یا نسرین ستوده اعتصاب غذا می کند و... شما به یاد دفاع از حقوق بشر و حمایت
از دگراندیشان نمی افتید؟ آیا دفاع مستمر شما از حقوق زندانیان سیاسی و حمایت از
هم میهنان ستمدیده، راه بهتری برای زنده نگاهداشتن یاد و خاطره پدر و مادر ارجمندتان
نخواهد بود؟
با
سپاس
بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر